شاہنامہ فردوسی کے مقامات کی فہرست

ادبی موضوع سے متعلق یہ فہرست نامکمل ہے؛ آپ اس میں مزید اضافہکر کے ویکیپیڈیا کی مدد کر سکتے ہیں۔

یہ فردوسی کی فارسی زبان کی رزمیہ داستان شاہنامہ میں مذکور مقامات کی فہرست ہے:

میدان

ترمیم

پہاڑ

ترمیم

دریا

ترمیم

دیگر

ترمیم

مزید دیکھیے

ترمیم

حوالہ جات

ترمیم
  1. ^ ا ب از آمل گذر سوی تمیشہ کرد / نشست اندر آن نامور بیشہ کرد
  2. ^ ا ب پ سوی کشور هندوان کرد رای / سوی کابل و دنبر و مرغ و مای
  3. یکایک سوی زابلستان شوید / از ایدر بہ نزدیک دستان شوید
  4. آنجا بہ بلخ اندر آمد سپاہ / جهان شد ز تاراج و کشتن سیاہ
  5. ^ ا ب همی رفت شادان بہ اصطخر پارس / کہ اصطخر بد بر زمین فخر پارس
  6. کنون از مداین سخن نو کنم / صفتهای ایوان خسرو کنم
  7. سوی سیستان رفت باید کنون / بہ کار آوری زور و بند و فسون
  8. پس آگاهی آمد سوی نیمروز / بہ نزدیک سالار گیتی فروز
  9. ^ ا ب ز قَنُّوج تا مرز کاولستان / همان تا در بُست و زاولستان
  10. ^ ا ب دگر پنجهیر و در بامیان / سر مرز ایران و جای کیان
  11. ^ ا ب کہ باشد کہ پیوند سام سوار / نخواهد ز اهواز تا قندهار
  12. بدین‌سان بیامد بہ نزدیک مرو / نپرد بدان گونہ پران تذرو
  13. سپهدار ایران بہ زیبد رسید / از اندیشہ کردن دلش بردمید
  14. شہ غرچگان بود برسان شیر / کجا ژندہ پیل آوریدی بزیر
  15. ^ ا ب پ دگر طالقان شہر تا فاریاب / همیدون در بلخ تا اندرآب
  16. تیزی روانش مدارا گزید / دلش رای رزم بخارا گزید
  17. ستاره‌شناسان و کنداوران / ز کشمیر و کابل گزیدہ سران
  18. ز سومان و ترمذ و ویسہ گرد / سپاهی برآمد ز هر سوی گرد
  19. ^ ا ب سپاهی بیامد بدین سان ز چین / ز سقلاب و ختلان و توران زمین
  20. ^ ا ب دگر مولیان تا در بدخشان / همینست ازین پادشاهی نشان
  21. دگر گوزگانان فرخندہ جای / نهادست نامش جهان کدخدای
  22. همی تاز تا آذر آبادگان / بہ جای بزرگان و آزادگان
  23. نخست از ری آمد سپاہ اندکی / کہ شد با سپاہ سکندر یکی
  24. برفتند ترکان ز پیش مغان / کشیدند لشگر سوی دامغان
  25. همیدون برو تا در سغد نیز / نجوید کسی پادشاهی بہ چیز
  26. کسانی کہ از شہر ارمان شدند / بہ کینہ سُوی زاولستان شدند
  27. کشیدند لَشکر بہ دشت نبرد / الانان و دریا پسِ پشت کرد
  28. دگر منزل آن شاہ آزاد مرد / لب دِجلہ و شہر بغداد کرد
  29. بہ خشکی رسیدند سر کینہ جوی / بہ بیت‌المقدس نِهادند روی
    کہ بر پهلَوانی زبان راندند / همی «کَنگْ دِزْ هوخْتَ»ش خواندند
  30. ^ ا ب پ ز رودابد و شیر تا مرز تور / ازآن بخش گیتی بنزدیک و دور
  31. همہ کاول و دنبر و مای و هند / ز دریای چین تا بہ دریای سند
  32. ^ ا ب دهستان و گرگان همہ زیر نعل / بکوبید و زِ خون کنید آب لعل
  33. ^ ا ب ز دریای گیلان چُن ابر سیاہ / دُمادُم بہ ساری رسیدہ سپاہ
  34. یکی لَشکری ساخت افراسیاب / ز دشت سپیجاب تا رود آب
  35. نہ سگسار ماند نہ مازندران / زَمین را بشوید بہ گرز گران
  36. همی راند زین گونہ تا شیرخوان / جهان را چُن این بشنوی پیر خوان
  37. شدند اندر ایوان بتان طراز / نشستند با ماہ و گفتند راز
  38. چو از دشت بنشست آوای کوس / بفرمود تا پیش او رفت طوس
  39. بشد قارن و موبد و مرزبان / سپاهی ز بامین و ز گرزبان
  40. بہ گورابہ اندرنهادند روی / همہ راہ شادان و با گفت‌وگوی
  41. ز خرگاہ تا ماورالنّهر بر / کہ جیحون میانجی‌ست ان درگزر
  42. دو فرزند ما را کنون با دو خیل / بباید شدن تا در اردبیل
  43. بدو گفت: از ایدر برو بالصفهان / همہ راہ تازان بنزد مِهان
  44. همہ باژ کشور سراسر بخواہ / بگستر بہ مرز خزر در سپاہ
  45. بخارا و سغد و سمرقند و چاج / سپنجاب و آن کشور و تخت عاج
  46. هم از پَهْلَوِ پارس و کوج و بلوج / ز گیلان جنگی و دشت سَروج
  47. از ایران بشد تا بہ توران و چین / گذر کرد از آن پس بہ مکران زمین
  48. بہ مرو و نشابور و بلخ و هری / فرستاد بر هر سوی لشکری
  49. بہ رزم اندرون شیدہ برگشت ازوی / سوی شہر گرگانج بنهاد روی
  50. جهاندار بہ جهرم رسید / کہ آنجا بدی گنج‌ها را کلید
  51. تو زایدر برو تا حلب چاره‌جوی / سپہ را جز از جنگ چیزی مگوی
  52. سپہ برگرفت از عراق و براند / بہ رومی همی نام یزدان بخواند!
  53. ز گیل و ز دیلم بیامد سپاہ / همی گرد لشکر برآمد بہ ماہ!
  54. چو رام اردشیرست شهری دگر / کزو بر سوی پارس کردم گذر
  55. کجا گند شاپور خواندی وُرا / جزین نام نامی نراندی وُرا
  56. یکی مرد بود اندران روزگار / ز دشت سُواران نیزه‌گزار
  57. گر از دشت قحطان سگ مارگیر / شود مغ ببایدش کشتن بہ تیر
  58. کہ گر پادشا دیدہ خواهد ز من / وُگر دشت گردان و تخت یمن
  59. چو ایران و دشت یلان و یمن / بہ ایرج دهد، روم و خاور بہ من
  60. بیاورد ضحاک را چون نوند / بہ کوہ دماوند کردش ببند
  61. ببردش دمان تا بہ البرز کوہ / کہ بودش بدانجا کنام و گروہ
  62. وزانجا بہ جیحون نهادند روی / خلیدہ دل و با غم و گفت‌وگوی
  63. بیامد چنان تا لب هیرمند / همہ دل پر از باد و لب پر ز پند
  64. همہ مرزها کرد بی‌تار و پود / همی رفت پیروز تا کاسه‌رود
  65. بہ اروند رود اندرآورد روی / چُنان چون بود شاہ دیهیم جوی
    اگر پهلَوانی ندانی زبان / بہ تازی تو اروند را دِجلہ خوان
  66. وزین مرز تا پیش دریای چین / همی نام بردند شہر و زمین
  67. همی رو چنین تا سر مرز هند / وزانجا گذر کن بہ دریای سند
  68. غمی گشت چون بارگی را نیافت / سراسیمہ سوی سمنگان شتافت
  69. سیاوخش‌گرد نهادند نام / جهانی از آن شارستان شادکام
  70. روارو چُنین تا بہ چین و ختن / سپردند شاهی بدان انجمن
  71. یکی نامداری ز مازندران / بہ گردن برآوردہ گرز گران
  72. بہ پیش اندرون شہر هاماوران / بہ هر کشوری در سپاهی گران
  73. ^ ا ب کہ رستم بہ مصر و بہ بربر چہ کرد / بران شهریاران بہ روز نبرد
  74. چو آمد بہ نزدیک شہر هروم / سرافراز با نامداران روم
  75. خردمند و روشن‌دل و پاک‌تن / بیامد بر سرو شاہ یمن
  76. چو پیران بیامد ز هند و ز چین / سخن رفت زان شہر با آفرین
  77. زنی بود در اندلس شهریار / خردمند و با لشکری بی‌شمار
  78. سکندر سپہ سوی بابل کشید / ز گرد سپہ شد هوا ناپدید
  79. سپاهی ز رومی و از قادسی، / ز بحرین و از کُرد و از پارسی
  80. مرآن خانہ را داشتندی چنان / کہ مر مکہ را تازیان این زمان
  81. و زآن جایگہ شاد لشکر براند / بہ جدّہ درآمد فراوان نماند
  82. بہ بالای سروست با زور پیل / بہ بخشش بکردار دریای نیل
  83. چو نزدیکی گرگساران رسید / یکایک ز دورش سپهبد بدید
  84. یکی با گهر مرد با گنج و نام / درفشی برافراخت از مصر و شام

سانچہ:فردوسی