مسودہ:فہرست شہدائے کربلا معلی

یہ مضمون کربلا کی جنگ میں حسین بن علی کی فوج کے ہاتھوں مارے جانے والوں کی فہرست پر مشتمل ہے۔ یہ معرکہ 10 محرم 61 ہجری (10 اکتوبر 680ء) کو موجودہ عراق میں کربلا میں ہوا۔ یہ جنگ یزید کی فوج اور محمد رسول اللہ صلی اللہ علیہ وسلم کے نواسے حسین ابن علی کے اہل خانہ اور دوستوں کے قافلے کے درمیان تھی۔ 72 اور 180 کے درمیان حسین کے ساتھی یزید اول کی افواج کے ہاتھوں مارے گئے۔

پس منظر

ترمیم

  15 رجب 60 ہجری کو معاویہ کی وفات کے فوراً بعد۔ 22 اپریل 680ء کو یزید نے مدینہ کے حکمران ولید بن عتبہ کو حسین، عبداللہ ابن زبیر اور عبداللہ ابن عمر سے بیعت لینے کا حکم دیا۔ [1] یزید کا مقصد شہر پر قبضہ کرنا تھا اس سے پہلے کہ لوگوں کو معاویہ کی موت کا علم ہو جائے۔ یزید کی فکر، خاص طور پر خلافت میں اپنے دو حریفوں کے بارے میں؛ یعنی یہ حسین اور عبداللہ ابن زبیر تھے جنہوں نے پہلے بیعت چھوڑ دی تھی۔ [2] ولید بن عتبہ [3] کو ایک غیر معمولی وقت پر سرکاری محل میں بلایا تاکہ انہیں یزید کی بیعت کرنے پر مجبور کیا جا سکے۔ ولیری حسین کے مطابق وہ اپنے پیروکاروں کے ساتھ محل میں آیا اور معاویہ کی موت پر تعزیت کی۔ لیکن اس نے یزید کی خفیہ بیعت کو دو دن کے لیے اس بہانے سے ملتوی کر دیا کہ بیعت عوام میں ہونی چاہیے [4] [5] [6] مروان بن حکم، جو جانتا تھا کہ اگر حسین ملاقات چھوڑ کر چلا گیا تو وہ جنگ کے بغیر نہیں پہنچ سکتا، ولید سے کہا تھا کہ یا تو حسین کو فوراً قتل کر دے یا بیعت کرنے کے لیے اسے قید کر دے۔ لیکن ولید، جو حسین سے ٹکرانا نہیں چاہتا تھا، انکار کر دیا۔ [7] [8] بالآخر، حسین اور ان کے خاندان نے [9] کو مکہ کا [10] اور اپنے والد عباس ابن عبدالمطلب کے گھر میں چار مہینے گزارے۔ اس سفر میں ان کی بیویاں، بچے اور بھائی اور حسن کے بیٹے بھی ان کے ساتھ تھے۔ [11]

دوسری طرف معاویہ کی موت کی خبر سے کوفیوں میں خوشی کی لہر دوڑ گئی جو زیادہ تر علی شیعہ تھے۔ کوفہ کے شیعہ رہنما سلیمان بن صدر الخزاعی کے گھر جمع ہوئے اور حسین کے نام ایک خط میں معاویہ کی حکومت کو ختم کرنے پر خدا کا شکر ادا کیا، معاویہ کو اس کا ظالم اور غاصبانہ خلیفہ قرار دیا۔ [12] [13] انہوں نے کہا کہ وہ معاویہ کے مقرر کردہ کوفہ کے گورنر نعمان بن بشیر کی امامت میں نماز جمعہ نہیں پڑھیں گے اور حسین اگر آنا چاہیں تو کوفہ سے نکال دیا جائے گا۔ کوفہ کے باشندوں اور اس کے قبائل کے سرداروں نے حسین کے پاس سات قاصد خطوط کے بہت سے تھیلوں کے ساتھ بھیجے، پہلے دو قاصد 10 رمضان 60 ہجری کو تھے۔ وہ 13 جون 680ء کو مکہ پہنچے۔ [14] مکہ میں قیام کے دوران حسین کو کوفیوں سے باقاعدگی سے خطوط موصول ہوتے تھے جن میں کوفیوں نے حسین کو کوفہ جانے پر زور دیا تھا۔ کیونکہ اسے وہاں کے کوفیوں کی حمایت حاصل ہے۔ انہوں نے امام نہ ہونے کی شکایت کی اور حسین کو اس منصب کے لائق قرار دیا۔ [15] جواب میں حسین نے لکھا کہ وہ ان کے اتحاد کے احساس کو سمجھتے ہیں اور کہا کہ امت کے امام کو خدا کی کتاب کے مطابق ایمانداری سے کام کرنا چاہئے اور خدا کی خدمت کے لئے خود کو وقف کرنا چاہئے۔ تاہم، کچھ کرنے سے پہلے، اس نے اپنے چچا زاد بھائی مسلم ابن عقیل کو وہاں بھیجنے کا فیصلہ کیا تاکہ صورتحال کا جائزہ لیا جا سکے۔ [16] [17] مسلم نے ہانی بن عروہ سے اہل کوفہ کی بیعت طلب کی [18] اور کہا جاتا ہے کہ 18,000 لوگوں نے حسین کی مدد کے لیے مسلم سے بیعت کی۔ [19] بنوامیہ کے حامیوں اور عمر بن سعد ، محمد بن اشعث اور عبداللہ ابن مسلم جیسے لوگوں نے خطوط میں یزید کو واقعات کی اطلاع دی اور اس وقت کوفہ کے حکمران نعمان کو اس سے نمٹنے کے قابل نہیں قرار دیا۔ کوفہ کے واقعات کے ساتھ۔ [20] یزید نے اسے برطرف کر دیا اور اس کی جگہ عبید اللہ ابن زیاد کو گورنر مقرر کر دیا تاکہ وہ فوراً کوفہ جا سکے، فسادات کی نیندیں حرام کر دیں، [21] اور مسلم ابن عقیل کے ساتھ سختی سے پیش آئیں۔ [22] کوفہ میں عبید اللہ ابن زیاد نے حسین کے حامیوں کے خلاف سخت اقدامات کیے جس سے وہ خوفزدہ ہو گئے۔ [23] دوسری طرف مسلم نے حسین کو ایک نہایت پر امید خط بھیجا جس میں کہا گیا کہ ان کا پروپیگنڈہ کامیاب رہا ہے اور کوفہ میں ہزاروں لوگوں نے بیعت کر لی ہے۔ [24] بغاوت میں کوفیوں کے اقدامات اور کوفہ کے محل پر قبضہ کرنے کے بعد، [25] مسلم چھپ گئے؛ لیکن آخر کار ان کا مقام ظاہر ہوا اور بالآخر 9 ذی الحجہ 60 ہجری کو ہوا۔ ھ مسلم اور مراد قبیلے کے سردار ہانی ابن عروہ کو قتل کر دیا گیا۔ [26]

محمد حنفی ، عبداللہ ابن عمر کے مشورے اور مکہ میں عبداللہ ابن عباس کے مسلسل اصرار کے باوجود حسین کوفہ جانے کے اپنے فیصلے سے پیچھے نہیں ہٹے۔ [27] شرف کے علاقے میں [28] یا Zuhsam، [29] [30] فوجوں کی قیادت میں کوفہ سے ابھر کر سامنے آئے حر ابن یزید . موسم گرم ہونے کی وجہ سے حسین نے حکم دیا کہ انہیں پانی پلایا جائے اور پھر فوج کے سامنے اپنے مقاصد کا اعلان کیا اور کہا:

والیری کے مطابق حر نے حسین اور اس کے ساتھیوں کو بغیر لڑائی کے ابن زیاد کے پاس لے جانے کا حکم دیا اور اس نے حسین کو ایسا کرنے پر آمادہ کرنے کا ارادہ کیا۔ لیکن جب دیکھا کہ حسین اپنے قافلے کو آگے بڑھا رہے ہیں تو اس کے پیچھے چلنے کی ہمت نہ ہوئی۔ [31] لیکن مدلونگ اور بہرامیان لکھتے ہیں کہ جب حسین نکلنے کے لیے تیار ہوا تو حر نے اس کا راستہ روک دیا اور کہا کہ اگر حسین ابن زیاد کے حکم کو قبول نہیں کرتا تو حر اسے مدینہ یا کوفہ جانے کی اجازت نہیں دے گا۔ [32] [33] آخر کار حسین کربلا نامی علاقے میں رکے جو کوفہ کے پڑھے لکھے حصوں میں سے ایک تھا۔ [34] دوسری محرم کو حسین نے کربلا کے علاقے میں خیمہ لگایا۔ [35] تیسرے دن عمر بن سعد کی کمان میں 4000 پر مشتمل فوج کی آمد سے حالات مزید خراب ہو گئے۔ [36] اس کے بعد ابن زیاد نے ابن سعد کو حکم بھیجا کہ ساتویں محرم کو حسین کے کیمپ کا پانی بند کر دیا جائے۔ [37] [38] عمر بن سعد نے عمرو بن حجاج زبیدی کی قیادت میں 500 آدمیوں کا لشکر دریائے فرات کی طرف روانہ کیا۔ تین دن تک حسین اور ان کے ساتھی پیاسے رہے۔ عباس کی کمان میں 50 افراد [39] کے ایک گروپ نے رات کے وقت فرات پر حملہ کیا، لیکن وہ صرف تھوڑا سا پانی لانے میں کامیاب رہا۔ [40] وہ نویں محرم کو کربلا پہنچے۔ [41]

دسویں محرم کی صبح حسین نے اپنا لشکر تیار کیا جو ابو مخنف کے مطابق 32 گھڑ سوار اور 40 پیادہ پر مشتمل تھی۔ [42] تاہم، محمد باقر کے مطابق، کور پینتالیس گھڑسوار اور ایک سو پیادہ دستوں پر مشتمل تھا۔ [43] اس نے لشکر کا بائیں حصہ حبیب بن مظاہر کے حوالے کیا ، دائیں طرف کا حصہ زہیر بن قین کے حوالے کیا اور جھنڈا عباس کے حوالے کیا ۔ اس نے یہ بھی حکم دیا کہ خیموں کے گرد لکڑیاں جمع کر کے آگ لگائی جائے۔ [44] [45] کوفیوں نے فائرنگ شروع کر دی۔ جنگ شروع ہو گئی۔ کوفہ کی فوج کے دائیں بازو نے عمر بن حجاج زبیدی کی کمان پر حملہ کیا، لیکن لشکر حسین کی مزاحمت کا سامنا کرنا پڑا اور پسپائی اختیار کی۔ عمرو نے اپنی فوج کو حکم دیا کہ وہ ہاتھ جوڑ کر لڑائی میں حصہ نہ لے اور صرف دور سے گولی چلائے۔ کوفہ کور کے بائیں بازو نے شمر کی قیادت میں حملہ کیا اور بے نتیجہ محاصرہ کیا اور آئی آر جی سی کیولری کے کمانڈر نے ابن سعد سے پیادہ اور تیر اندازوں کو اس کی مدد کے لیے بھیجنے کو کہا۔ گھڑ سواروں اور 500 تیر اندازوں نے ایسا کیا۔ لشکر حسین کے گھڑ سوار دستے، جن کے گھوڑوں کی ٹانگیں کاٹ دی گئی تھیں، پیدل لڑنے پر مجبور تھے۔ حسین اور ہاشمی صرف آگے سے ہی آگے بڑھ سکتے تھے، اور ابن سعد نے اپنی فوج کو حکم دیا کہ وہ ہر طرف سے حسین کے خیموں کی طرف جائیں تاکہ انہیں غیر مسلح کیا جائے۔ لیکن حسین کے کچھ ساتھی خیموں کے درمیان چلے گئے اور ان سے ڈٹ کر مقابلہ کیا اور مزاحمت کی۔ ابن سعد نے حکم دیا کہ خیموں کو آگ لگا دی جائے۔ ابتدا میں، اس نے حسین کے حق میں کام کیا، کیونکہ آگ نے عمر بن سعد کی فوجوں کے داخلے کو روک دیا۔ شمر حسین کی عورتوں کے خیموں میں گیا اور خیموں کو جلانا چاہا لیکن اس کے ساتھیوں نے اسے ڈانٹا لیکن اس نے شرمندہ ہو کر ہار مان لی۔ [46] [47] [48] دوپہر کے وقت، حسین اور ان کے ساتھیوں نے ظہر کی نماز خوف زدہ نماز کی صورت میں ادا کی۔ دوپہر کے وقت حسین کے دستوں نے سخت محاصرہ کیا۔ حسین کے سپاہی اس کے سامنے مارے گئے اور ہاشمیوں کا قتل شروع ہو گیا جو ابھی میدان جنگ میں داخل نہیں ہوئے تھے۔ مارا جانے والا پہلا ہاشمی حسین کا بیٹا علی اکبر تھا۔ پھر مسلم بن عقیل کے بیٹے، عبداللہ بن جعفر کے بیٹے، عقیل کے بیٹے اور قاسم بن حسن قتل ہوئے۔ حسین نے قاسم کی بے جان لاش کو اپنے خیموں میں لے جا کر دوسرے متاثرین کے پاس رکھ دیا۔ [49] [50] کربلا کی جنگ دسویں محرم 61ھ کی صبح سے شام تک۔ یہ 10 اکتوبر 680ء تک جاری رہا۔ [51] میتھیو پیئرس نے حسین اور ان کے خاندان کے قتل عام کو شیعہ تاریخ کا سب سے معروف ظلم و ستم قرار دیا ہے۔ [52]

ہلاک ہونے والوں کی تعداد

ترمیم

میرے بچوں کے ہاتھوں مارا گیا۔

ترمیم

بر اساس آنچه علی بن موسی الرضا در روایت ریان بن شبیب گزارش می‌دهد، تعداد کشته‌شدگان بنی‌هاشم در نبرد کربلا، ۱۸ نفرند که رضا آنان را بی‌نظیر توصیف می‌کند.[53] منابعی چون اعیان الشیعه تعداد بنی‌هاشم کشته‌شده در نبرد کربلا را ۲۵ نفر گزارش کرده‌اند اما زیارت ناحیه مقدسه و گزارش شیخ مفید در کتاب الارشاد، تعداد کشته‌شدگان بنی هاشم در کربلا را ۱۷ نفر یاد کرده‌اند. شیخ مفید نام‌های آنها چنین فهرست کرده‌است:[54]

حسین کے دستے میں ہلاک ہونے والے افراد کی فہرست

ترمیم

فہرست گائیڈ: (  ن/م = نامشخص  = صحابه نبودن/در زیارت ناحیه ذکر نشدن  صحابه بودن/ذکر شدن در زیارت ناحیه )

مردان بنی هاشم کشته شده در نبرد کربلا
ردیف

.

نام لقب پدر نسب سن قاتل نسبت با حسین توضیحات صحابه ناحیه منبع
۱ عباس بن علی ابوالفضل
عباس اکبر
علی بن ابی‌طالب هاشمی ۳۴ یزید بن رقاد جهنی

حکیم بن طفیل طائی

برادر مادرش فاطمه بنت حزام است که از نسل بنی کلاب بوده‌است. وی در نبرد کربلا، پرچم‌دار سپاه حسین بن علی بود.   [55]
۲ عبدالله اکبر بن علی ابومحمد علی بن ابی‌طالب هاشمی هانی بن ثبیت حضرمی
خولی بن یزید اصبحی
برادر عبدالله از جمله فرزندان ام البنین است که حسین را از مدینه همراهی کرد. وی توسط شمر به همراه برادران خود امان‌نامه دریافت کرد.   [56]
۳ عثمان بن علی ابوعمر علی بن ابی‌طالب هاشمی ۳۳ خولی بن یزید اصبحی

فردی از آبان بن حازم

برادر عثمان از جمله فرزندان ام البنین است که حسین را از مدینه همراهی کرد. وی توسط شمر به همراه برادران خود امان‌نامه دریافت کرد.   [57]
۴ جعفر بن علی علی بن ابی‌طالب هاشمی ۱۹ خولی اصبحی

هانی بن ثبیب حضرمی

برادر نام مادرش، ام البنین گزارش شده‌است.   [58]
۵ ابراهیم بن علی علی بن ابی‌طالب هاشمی ۲۰ زید بن دفاف برادر مادرش را ام ولد گزارش کرده‌اند. [59]
۶ عبدالله اصغر بن علی ابوبکر علی بن ابی‌طالب هاشمی زحر بن قیس نخعی
عبدالله بن عقبه غنوی
برادر مادر را لیلی دختر مسعود گزارش کرده‌اند. وی پس از کشته شدن فرزندان حسن بن علی، اولین فرزند علی بن ابی طالب بود که وارد میدان کارزار شد. [60]
۷ محمد اصغر بن علی ابوبکر علی بن ابی‌طالب هاشمی ابانی دارمی برادر منابع نام مادرش را لیلی بنت مسعود ارمیه و برخی دیگر اسماء بنت عمیس و گروهی دیگر مادرش را ام ولد گزارش کرده‌اند.   [61]
۸ محمداوسط بن علی علی بن ابی‌طالب هاشمی برادر منابع، مادرش را امامه بنت عاص گزارش کرده‌اند. وی همراه کاروان حسین بن علی از مدینه تا کربلا عزیمت کرد و در نبرد روز عاشورا کشته شد. [62]
۹ عباس‌اصغر بن علی علی بن ابی‌طالب هاشمی نوجوان مردی از بنی آبان بن دارم برادر نام مادر وی، صهبا بود و به همراه حسین بن علی از مدینه تا کربلا را پیمود و در کربلا در روز تاسوعا یا شب عاشورا به جهت تأمین آب به شریعه حمله برد و کشته شد. [63]
۱۰ عبدالله اکبر بن حسن ابوبکر حسن بن علی هاشمی عبدالله عقبه غنوی

حرمله بن کاهل اسدی


هانی بن شبیب حضرمی
فرزند برادر

و

داماد

وی به همراه قاسم بن حسن از یک مادر بوده‌اند. وی با سکینه دختر حسین بن علی در عقد بوده‌است. او در عاشورا پس از قاسم بن حسن به میدان نبرد رفت.   [64]
۱۱ عبدالله‌اصغر بن حسن حسن بن علی هاشمی کودک حرمله بن کاهل اسدی
ابجر (بحر) بن کعب
فرزند برادر وی خردسال بود و در خیمه نزد زنان نگهداری می‌شد، با دیدن عموی خویش حسین در قتلگاه، خود را به آنجا رساند تا سپر عمو باش اما به دست حرمله یا ابجر بن کعب کشته شد. از وی در زیارت ناحیه و رجبیه یاد شده‌است.   [65]
۱۲ قاسم بن حسن حسن بن علی هاشمی ۱۳ عمر بن سعد بن عروة بن نفیل ازدی فرزند برادر نام مادرش نفیله، رمله یا نجمه گزارش شده‌است. وی متولد مدینه است و از کودکی در نزد حسین بن علی پرورش یافته بود. در کیفیت شهادتش اختلافاتی گزارش شده و داستانی در خصوص عروسی وی با یکی از دختران حسین بن علی در کربلا توسط ملاحسین کاشفی گزارش شده‌است که موافقان و مخالفانی دارد.   [66]
۱۳ علی‌اکبر بن حسین ابوالحسن حسن بن علی هاشمی ۲۷ منقذ بن مرّه عبدی فرزند بنابر نقلی، وی فرزند بزرگ حسین بن علی بود که در کربلا کشته شده‌است. مادرش لیلی دختر ابی مرة بن عروة بوده‌است.   [67]
۱۴ علیاصغر بن حسین باب‌الحوائج حسن بن علی هاشمی ۶ ماهه حرمله بن کاهل اسدی فرزند وی، فرزند کوچک حسین بن علی بود که از رباب دختر امرءالقیس متولد شده بود. برخی نام دیگر وی را عبدالله گزارش کرده‌اند و برخی عبدالله و علی اصغر را دو فرزند جدا از هم می‌دانند. در شیوه کشته شدن این نوزاد اختلافاتی وجود دارد، برخی گزارش کرده‌اند که وی در آغوش پدر با تیر حرمله کشته شد و برخی کشته شدن وی را در زمان درخواست آب حسین از سپاه عمر سعد دانسته‌اند. [68]
۱۵ ابوبکر بن حسین حسین بن علی هاشمی فرزند [69]
۱۶ ابراهیم بن حسین حسین بن علی هاشمی فرزند منابع از حضور وی در کربلا سخنی به میان نیاوردند اما از رجزخوانی وی در ظهر عاشورا یاد شده‌است. [70]
۱۷ عبدالله بن حسین حسین بن علی هاشمی ۱ روزه عبدالله بن عقبه غنوی
هانی بن ثبیب حضرمی
فرزند گزارش شده‌است که وی از ام اسحاق دختر طلحه در روز عاشورا به دنیا آمد. برخی منابع وی را همان علی اصغر می‌دانند اما در مقابل گروهی به جهت اختلاف در سن، مادر، نام و قاتل را دلیل بر جدا بودن این دو طفل دانسته‌اند. وی بر اثر اصابت تیر کشته شده‌است. [71]
۱۸ محمد بن عباس عباس بن علی هاشمی ۱۴ شخصی از بنی دارم فرزند برادر در <i id="mwAjM">مناقب</i> از محمد بن عباس به عنوان کشته کربلا یاد شده‌است. [72]
۱۹ جعفر بن عقیل عقیل بن ابی‌طالب هاشمی بشر بن سوط (حوط) پسر عمو از وی در زیارت ناحیه مقدسه یاد شده‌است.   [73]
۲۰ ابراهیم بن عقیل عقیل بن ابی‌طالب هاشمی کودک پسر عمو [74]
۲۱ محمد بن عقیل عقیل بن ابی‌طالب هاشمی کودکی پسر عمو [75]
۲۲ ابوسعید بن عقیل عقیل بن ابی‌طالب هاشمی پسر عمو [76]
۲۳ عبدالرحمن بن عقیل رمح عقیلی عقیل بن ابی‌طالب هاشمی ۳۵ عثمان بن خالد جهنی

بشر بن سوط

عمیر بن خالد جهنی

پسر عمو مادرش ام ولد بود. وی با خدیجه بنت علی بن ابی طالب ازدواج کرد و از وی صاحب دو فرزند شد. از وی در زیارت ناحیه و رجبیه یاد شده‌است.   [77]
۲۴ عبدالله‌اکبر بن عقیل عقیل بن ابی‌طالب هاشمی عثمان بن خالد جهنی

مردی از قبیله همدان

پسر عمو مادرش کنیزی به نام علیه بود و خودش با میمونه دختر علی بن ابی طالب ازدواج کرده بود. وی پس از کشته شدن عبدالله بن مسلم بن عقیل کشته شد. [78]
۲۵ علی بن عقیل عقیل بن ابی‌طالب هاشمی ۳۸ عبداللَّه بن قطبه طائی
لقیط بن یاسر جهنی
پسر عمو مادر وی را ام ولد، گزارش کرده‌اند. [79]
۲۶ ابراهیم بن جعفر جعفر بن ابی‌طالب هاشمی کودکی فرزند پسر عمو منابع در نسب ابراهیم دچار تردید شده‌اند و برخی او را نواده جعفر می‌دانند. [80]
۲۷ محمد بن جعفر جعفر بن ابی‌طالب هاشمی کودکی فرزند پسر عمو منابع در نسب محمد دچار تردید شده‌اند و برخی او را نواده جعفر می‌دانند. [81]
۲۸ عون بن جعفر ابوالقاسم جعفر بن ابی‌طالب هاشمی ۵۶ زید بن رقاد جهنی

عروة بن عبدالله خثعمی

فرزند پسر عمو وی فرزند اسماء بنت عمیس است که در حبشه به دنیا آمده‌است. ام‌کلثوم بنت علی بن ابی‌طالب (زینب صغری) به عقد وی درآمد. وی در مدینه به حسین بن علی پیوست و پس از علی اکبر به میدان نبرد رفت.   [82]
۲۹ ابراهیم بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی کودکی حارث فرزند پسر عمو برخی منابع ابراهیم را فرزند جعفر طیار دانسته‌اند [83]
۳۰ محمد بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی ۲۷ ابومرهم ازدی

لقیط بن ایاس جهنی

فرزند پسر عمو مادرش ام ولد گزارش شده‌است. وی به همراه برادرش عبدالله در کربلا حضور داشت. [84]
۳۱ ابوعبدالله بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی عمرو بن صبیح صیداوی فرزند پسر عمو از او به عنوان شهید کربلا در زیارت ناحیه مقدسه یاد شده‌است. برخی منابع نام او را ابوعبیدالله تصحیف کرده‌اند.   [85]
۳۲ جعفر بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی عروة بن عبدالله جعفی فرزند پسر عمو [86]
۳۳ عبدالرحمن بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی فرزند پسر عمو مادر وی را قتاده گزارش کرده‌اند. [87]
۳۴ عبدالله بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی ۱۴ عمرو بن صبیح صیداوی

اسد بن مالک

زید بن ورقاء جنبی (جهنی)

فرزند پسر عمو مادرش رقیه بنت علی بن ابی طالب است. به عقیده برخی وی اولین کشته بنی هاشم در کربلاست. [88]
۳۵ عبیدالله بن مسلم مسلم بن عقیل هاشمی عمرو بن صبیح صیداوی فرزند پسر عمو نام وی در زیارت ناحیه وارد شده‌است ولی رجال‌نویسان بر خلاف طریحی، فرزندی را به این نام برای مسلم بن عقیل ذکر نکرده‌اند.   [89]
۳۶ احمد بن محمد محمد بن عقیل هاشمی فرزند پسر عمو [90]
۳۷ عون بن عبدالله عون اکبر عبدالله بن جعفر هاشمی بشر بن حویطر قانصی نوه پسر عمو عون فرزند زینب بنت علی و عبدالله بن جعفر است که در واقعه کربلا کشته شد. برخی منابع در اینکه عون اصغر در کربلا کشته شده‌است یا عون اکبر، اختلافاتی گزارش شده‌است   [91]
۳۸ محمد بن عبدالله عبدالله بن جعفر هاشمی عامر بن نهشل تمیمی نوه پسر عمو محمد فرزند عبدالله بن جعفر است که در واقعه کربلا کشته شد. منابع در مادر وی دچار اختلاف هستند و گروهی وی را فرزند زینب بنت علی بن ابی‌طالب و گروه دیگر، خوصا بنت خصفه بن ثقیف گزارش کرده‌اند.   [92]
۳۹ عبیدالله بن عبدالله عبدالله بن جعفر هاشمی بشر بن حویطر قانصی نوه پسر عمو مادرش را خوصا بنت حفصه است. صاحب اکلیل المصائب، وی را به اشتباه، عبیدالله بن عبدالله را عبیدالله بن جعفر گزارش کرده‌است. [93]
۴۰ محمد بن ابی‌سعید ابی‌سعید بن عقیل هاشمی ۷ هانی بن ثبیت حضرمی
ابن زهیر اسدی

لقیط بن یسار (ناشر)

فرزند پسر عمو وی کودکی هفت ساله بود که پس از مشاهده کشته شدن پدر، چوبی را به دست گرفت و به سوی سپاه عمر سعد در حرکت شد که توسط سپاهیان عمر کشته شد.   [94]
۴۱ محمد بن عبدالله اکبر عبدالله بن عقیل هاشمی فرزند پسر عمو مادرش ام هانی، دختر علی بن ابی طالب است. منابع کهن از کشته شدن وی در کربلا یاد کرده‌اند ولی کیفیت کشته شدنش در منابع متاخر ذکر شده‌است. [95]
۴۲ عبدالله بن ابی‌سفیان ابی سفیان بن حارث بن عبدالمطلب هاشمی وی از صحابه کشته شده در سپاه حسین است که پدرش، برادر رضاعی پیامبر اسلام بوده‌است.   [96]
۴۳ احمد بن محمد هاشمی محمد بن عقیل هاشمی رجزخوانی وی در عاشورا پر شباهت به رجزخوانی احمد بن محمد بن عقیل است، اما در یکی بودن این به جهت ذکر لقب هاشمی برای وی و شهرت به طالبی برای فرزندان ابوطالب، محل تردید است. [97]
کربلا کی جنگ میں شہید ہونے والی خواتین
قطار نام

.

عنوان باپ

.

شریک حیات نزول عمر قاتل حسین سے رشتہ تفصیل ذریعہ
1 ام حسن بنت حسن امحسن حسن بن علی|data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | — ہاشمی۔ |data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | —|data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | — بھتیجے وہ خیام حسین ابن علی کی بیویوں میں سے ایک تھی، جو عمر سعد کی فوجوں کے حسین کے خیموں پر حملہ کرنے کے بعد حملہ آوروں کے ہاتھوں اور پیروں کے نیچے ماری گئی تھیں۔ [98]
۲ data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | — مسلم ابن عقیل --- ہاشمی۔ data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | — کزن حمیدہ، مسلم ابن عقیل کی بیٹی، حسین کے خیموں کو لوٹنے کے جرم میں عمر سعد کی فوج کے بازوؤں اور ٹانگوں کے نیچے ماری گئی۔ [99]
3 ام وهب بنت عبد data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | — عبداللہ بن عمیر کلبی data-sort-value="" style="background: #ececec; color: #2C2C2C; vertical-align: middle; text-align: center; " class="table-na" | — رستم (غلام شمر) --- وہ کربلا میں ماری جانے والی پہلی خاتون تھیں جو شروع میں اپنے شوہر کے ساتھ جنگ میں جانا چاہتی تھیں لیکن اپنے شوہر اور حسین بن علی کے مشورے پر خیمے کی عورتوں کے پاس واپس آگئیں، لیکن اس کے شوہر (یا اس کے بیٹے) کے مارے جانے کے بعد۔ ، جلدی سے اس کی طرف بڑھا۔ اس وقت غلام شمر نے اسے قتل کر دیا۔ کچھ لوگ اسے وہب (کربلا میں اسلام قبول کرنے والے مسلمان) کی ماں سمجھتے ہیں۔ [100]

حسینی کور میں ہلاک ہونے والی خواتین کی فہرست

ترمیم

جن لوگوں میں اختلاف ہے۔

ترمیم

فوٹ نوٹ

ترمیم

حوالہ جات

ترمیم
  • پژوهشی پیرامون شهدای کربلا۔ زمزم هدایت 
  • بلوکباشی، علی؛ بهرامیان، علی؛ پاکتچی، احمد؛ حاج منوچهری، فرامرز؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث (۱۳۹۲). «حسین (ع)، امام». در موسوی بجنوردی، کاظم. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. 20. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. صص. 664–715. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۱۹-۱.


  • دهدست، محمدرضا (زمستان ۱۳۸۹). «اندیشه؛ پژوهشی دربارهٔ تعداد شهدای کربلا». رشد آموزش قرآن و معارف اسلامی. تهران (۷۹): ۳۸–۴۳ – به واسطهٔ نورمگز.
  • عمرانی، سید مسعود (۱۳۹۵). «بررسی سندی و دلالی حدیث ریان بن شبیب پیرامون عزاداری» (PDF). آیت بوستان. اول (دوم): ۷۲–۱۰۰.
  • کریمی، حسین (۱۳۸۷). اعتبار زیارت عاشورا. اول. قم: مرکز فقهی ائمه اطهار ع.
  • (بزبان انگریزی)۔ Brill  مفقود أو فارغ |title= (معاونت)
  • (بزبان انگریزی)۔ Bibliotheca Persica Press۔ صفحہ: 493–498  مفقود أو فارغ |title= (معاونت)
  • Twelve Infallible Men: The Imams and the Making of Shiʿism (بزبان انگریزی)۔ Harvard University Press 
  • (بزبان انگریزی)۔ E. J. Brill۔ صفحہ: 607–615  مفقود أو فارغ |title= (معاونت)

سانچہ:پایان چپ‌چین

بیرونی لنک

ترمیم
  1. امام حسین (ع) کی تحریک اور کربلا کی بغاوت از غلام حسین زرگری نژاد
  1. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  2. Haider, “al-Ḥusayn b. ʿAlī b. Abī Ṭālib”, EI3
  3. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  4. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  5. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  6. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  7. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  8. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  9. Haider, “al-Ḥusayn b. ʿAlī b. Abī Ṭālib”, EI3
  10. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  11. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  12. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  13. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  14. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  15. Haider, “al-Ḥusayn b. ʿAlī b. Abī Ṭālib”, EI3
  16. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  17. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  18. Haider, “al-Ḥusayn b. ʿAlī b. Abī Ṭālib”, EI3
  19. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  20. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  21. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  22. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  23. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  24. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  25. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  26. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  27. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  28. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  29. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  30. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  31. Veccia Vaglieri
  32. Madelung
  33. بهرامیان
  34. Veccia Vaglieri
  35. بهرامیان
  36. Veccia Vaglieri
  37. Haider
  38. بهرامیان
  39. Madelung
  40. Veccia Vaglieri
  41. بهرامیان
  42. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  43. دهدست، تعداد شهدای کربلا، رشد آموزش قرآن
  44. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  45. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  46. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  47. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  48. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  49. Veccia Vaglieri, “Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EI2
  50. بهرامیان، حسین (ع)، امام، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
  51. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica
  52. Pierce, Twelve Infallible Men
  53. عمرانی، بررسی سندی و دلالی حدیث ریان بن شبیب، آیت بوستان، ۸۸
  54. کریمی، اعتبار زیارت عاشورا، ۸۸–۹۰
  55. بینش و دیگر
  56. بینش و دیگر
  57. بینش و دیگر
  58. بینش و دیگر
  59. بینش و دیگر
  60. بینش و دیگر
  61. بینش و دیگر
  62. بینش و دیگر
  63. بینش و دیگر
  64. بینش و دیگر
  65. بینش و دیگر
  66. بینش و دیگر
  67. بینش و دیگر
  68. بینش و دیگر
  69. بینش و دیگر
  70. بینش و دیگر
  71. بینش و دیگر
  72. بینش و دیگر
  73. بینش و دیگر
  74. بینش و دیگر
  75. بینش و دیگر
  76. بینش و دیگر
  77. بینش و دیگر
  78. بینش و دیگر
  79. بینش و دیگر
  80. بینش و دیگر
  81. بینش و دیگر
  82. بینش و دیگر
  83. بینش و دیگر
  84. بینش و دیگر
  85. بینش و دیگر
  86. بینش و دیگر
  87. بینش و دیگر
  88. بینش و دیگر
  89. بینش و دیگر
  90. بینش و دیگر
  91. بینش و دیگر
  92. بینش و دیگر
  93. بینش و دیگر
  94. بینش و دیگر
  95. بینش و دیگر
  96. بینش و دیگر
  97. بینش و دیگر
  98. بینش و دیگر
  99. بینش و دیگر
  100. بینش و دیگر